திண்ணைக் கவிதைகள்

திண்ணைக் கவிதைகள்
(கவிதைகள்)

ஆசிரியர்:
டீன்கபூர்
(அப்துல் கபூர் றபீஉத்தீன்;)

விலாசம் : 362A/3, ஹாஜியார் வீதி, மருதமுனை -06, இலங்கை. தொலைபேசி : 067 2221333, அட்டை, புத்தக வடிவமைப்பு, கணினி அச்சுக் கோர்ப்பு : டீன்கபூர் முதற் பதிப்பு : ஜனவரி 2007 வெளியீடு : புதுப்புனைவு இலக்கிய வட்டம், மருதமுனை. அச்சுப் பதிப்பு : நியூ செலக்ஷன், அக்கரைப்பற்று. விலை : ரூபா.100.00

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)

கவிஞன் சமுதாய அவலங்களைக் கண்டு கண்மூடி இருக்கமாட்டான். நெஞ்சு பொறுக்குதில்லையே எனப் பாரதி பாடியதும், செஞ்சு பதைக்கும் நிலை.... எனப் பாரதிதாசன் பாடியதும் இத்தகைய சூழ்நிலையிலேயே. சுனாமிக்குப்பின் பாதிக்கப்பட்ட மக்கள் பெற்ற நன்மைகளைவிட பாதிக்கப்படாதவர்கள் பெற்ற நன்மைகள் அதிகம். வீடிழந்தவர்கள், பொருள் பண்டங்களை இழந்தவர்கள் அரச உதவி கேட்டுப் போராடிக்கொண்டிருக்க இத்தகைய இழப்பேதும் இல்லாத அரசியல் அடிவருடிகள் ஆதாயம் பெற்றதையும் அறியும்போது கவிஞன் இதயம் கனலும் என்பது உண்மை. இத்தகைய பாதிப்புக்களும் டீன்கபூரை திண்ணைக் கவிதைகள் படைக்கத் தூண்டியிருக்கிறது.

டீன்கபூரின் திண்ணைக் கவிதைகளை விமர்சனம் செய்பவர்கள் 'சர்ரியலிஸம்' என்னும் பொருள் விளக்கும் 'குறியீட்டியம்' இவர் கவிதைகளில் காணப்படுவதாகக் கூறுவது முற்றிலும் பெருமை தருவதாகும். சர்ரியலிஸம் பற்றி நூலாசிரியர் கருத்தை அறியவில்லை. என்றாலும் அவர் புலமை இதனை உள்வாங்கியிருக்கிறது என்றே கூற வேண்டும்.

கவிக்கோ பேராசிரியர் அப்துல் ரகுமான் சர்ரியலிஸம் பற்றி குறிப்பிடுவது இங்கு நோக்கத்தக்கது. 'சர்ரியலிஸம் ஆழ் மனதில் உள்ளத்தை வெளிக்கொணரும் இலக்கிய வடிவம் என்பதை உணர்ந்தேன். சரர்ரியலிஸத்தின் புதுமையும் வித்தியாசமும் என்னை மிகவும் ஆகர்ஷித்தது. மனம் இரண்டு வகைப்படுகிறது. ஒன்று மேல் மட்டத்தில் இயங்குவது. அது சமூகத்திற்கு அனுசரணையாகப் போலியாக உள்ளது. மற்றொன்று அடிமனம் அதில்தான் நம் உண்மையான எண்ணங்களும் ஆசைகளும் ஒளிந்திருக்கின்றன. இது மனித இனத்திற்கே பொதுவானது.'

கவிஞர் டீன்கபூரின் கவிதைகளில் 'மீமெய்மையியல்' அல்லது 'சர்ரியலிஸம்' உள்ளது என்பதை உற்று நோக்கி அறியலாம். திண்ணைக் கவிதைகள் வெளியீட்டு விழாவில் பேசியவர்கள் நவீனத்துவம், பின்நவீனத்துவம் பற்றியும் கருத்துரைத்தார்கள். அதுவும் இங்கு குறிப்பிடத்தக்கது. அவை 'டி.எஸ். எலியட்' என்பவரின் கருத்தை நோக்கிய பேச்சுக்கள். ஒரு மொழியில் கவிதை எழுதுபவனுக்கு பாரம்பரியப் பரிச்சயம் இல்லாவிட்டால் அவன் எழுதும் கவிதை இலக்கிய இயக்கவியலுக்கு ஏற்றதாக இருக்காது. புதுக்கவிதைத் துறையில் வெளிநாட்டிலும் சரி, இந்தியாவிலும் சரி பாரம்பரியத்தில் தொடர்புள்ளவர்கள், மரபு இலக்கிய புலமையுள்ளவர்கள் தான் சிறந்த கவிதைகளைப் படைத்துள்ளனர்.

புதுக்கவிதை உலக மரபோடும், இந்திய மரபோடும் தமிழின் தொன்மை மரபோடு உறவுடையது. புதுக்கவிதைக் கவிஞர்கள் தமிழ் இலக்கண இலக்கிய மரபைப் பற்றி அறிவைப் பெற்றிருக்க வேண்டும். மேல் நாட்டாரின் இலக்கிய வழி தமிழ் இலக்கிய மரபுக்கு இணையாகத் தொல்காப்பிய பொருளதிகாரத்துக்கீடாக இல்லை என்பதை நாம் அறிய வேண்டும். படிமம், உவமை, உருவகம், இறைச்சிப் பொருள் என்பவை பற்றிய அறிவை மேல் நாட்டாருக்கு விளக்கக்கூடிய திறனை நாம் பெற்றிருக்கிறோம். அன்னவர்களிடமிருந்து நாம் இரவல் வாங்க வேண்டியதில்லை. மரபுக் கவிதை எழுதி பரிச்சயம் உள்ளவர்களால் எழுதப்படும் புதுக்கவிதைகள் இலக்கியத்தரம் உடையவைகளாகக் காணப்படுகின்றன. இத்தன்மை டீன்கபூரின் கவிதைகளிலும் ஆங்காங்கே தென்படுவது ஏற்றுக்கொள்ளக் கூடியது.

சுனாமிப் பேரழிவினால் ஏற்பட்ட அவலங்கள், சமூகச் சீரின்மை, தனிமனித நடத்தைகள், அரசியல், மனிதப் போலிகள் என கவிஞர் டீன்கபூரின் திண்ணைக் கவிதைகளில் உள்வாங்கப்பட்டுள்ளன. இவை இருண்மைக் கவிதைகளாக புதுக்கவிதை வழி வெளிக்காட்டுவதை அறிந்து இன்புறுகின்றோம். ஆழ்ந்த உணர்வுகளையும், உயர்ந்த தத்துவங்களையும் செறிவாக வெளியிடமுனையும் போது விளைவது இருண்மை. இவை டீன்கபூரின் திண்ணைக் கவிதைகளில் நிகழ்ந்துள்ளன. ஒருவரது தனிப்பட்ட வாழ்க்கை அனுபவங்களோடு தொடர்புகொண்ட பொருள்கள், அனுபவங்களுக்கு குறியீடாக விடுவதுண்டு.

இத்தகைய குறியீடுகளை கவிஞர்களே விளக்கினாலன்றி அவற்றைப் புரிந்துகொள்ள முடியாது. ஆயினும் டீன்கபூரின் திண்ணைக் கவிதைகளுக்கு கருத்துரை எழுதிய அம்ரிதா ஏயெம் 'டீன்கபூர் இருண்மைகளைக் களைவதற்கான சிறு ஒளியையாவது கவிதைகளின் ஒரு மூலையில் வைத்திருக்கின்றார்' என்று சொல்வது பொருத்தமானதாகும்.

கவிஞர் டீன்கபூரின் வித்தியாசமான அடையாளத்துக்காக அவரது பின் வரிகளையும் கவனிக்க வேண்டும். அதில், 'அடிக்கடி உடைப்பெடுக்கும் என் நிறை கங்கை பாய்ந்துகொண்டிருக்க நிழல் வாகையின் கீழ் நான் பாடிய கவிதைகள் இன்னும் ஊறிக்கொண்டிருக்கின்றன மனசில்' என்னும் தொடர் கவிஞரின் கவிதை உள்ளத்தைக் காட்டுகிறது. எனவே, எதிர் காலத்தில் சுத்தமான இன்னும் நல்ல கவிதைகளைத் தருவார் என நம்பலாம்.

மெஜிகல் ரியலிசக் கவிதைகள்
'டீன்கபூரின் கவிதைகள், கனவுக்கும் யதார்த்தத்திற்கும் இடையிலான உணர்வுகள் வெளிப்பட்ட மனநிலையில் புனையப்பட்டவைகளாகும். இவரின் கவிதைகளில் சர்யலிச, மெஜிகல் ரியலிசப் போக்குகளை அவதானிக்க முடிகிறது. பிம்பமாற்றம்,, தளமின்மை, வடிவமின்மை, வெகுஜனத் தன்மை போன்றன சேரும் போது சில கவிதைகள் பின்நவீனத்துவம் நோக்கியும் பாயப்பார்க்கின்றன.' இவ்வாறு அம்ரிதா ஏயெம் டீன்கபூரின் 'திண்ணைக் கவிதைகள்' கவிதைத் தொகுப்புக்கு வழங்கிய முன்னுரையில் கூறியுள்ளார். எம். முஜீப் றஹ்மான் 'மெஜிகல் ரியலிசம் கற்பனைகளின் எல்லைகளைக் கடந்து' என்ற தலைப்பில் இணையத்தில் எழுதிய கட்டுரையின் சில பகுதிகளை, அம்ரிதா ஏயெம்மின் உரைக்கு விளக்கமாக எடுத்துக்கொண்டால், அது டீன்கபூரின் கவிதைகளோடு பொருந்தும் தன்மையைக் காணலாம்.

இவ்வுலகத்தைப் புதுக் கண்களால் பார்க்கும் விதத்தைச் சொல்வது மெஜிகல் ரியலிசம் என்பதை நாம் அறிவோம். உலகம் பொருள்களால் மாத்திரமல்லாது அர்த்தங்களாலும் சூழப்பட்டடிருக்கிறது. ஒவ்வொரு பொருளும் புறவயமான அர்த்தங்களையும், ஆழமான அர்த்தங்களில் புதிரையும்; மாயத்தையும் கலந்திருக்கிறது. ஒவ்வொன்றையும் சொல்லுவதற்கு ஒரு முறையல்ல பல முறைகள் இருக்கின்றன. மெஜிகல் ரியலிசமென்ற இந்தமுறை பழைய பார்வைகளையும், உண்மை பற்றிய அகவயமான மற்றும் புறவயமான அத்தனை சாத்தியங்களையும் சொல்லித் தருகிறது.

மெஜிகல் ரியலிசம் எதனையும்விட யதார்த்த வெகுஜன அல்லது மரபு சார்ந்த வடிவங்களில் திறந்த அல்லது மூடிய அமைப்பில் விரிவாகவோ அல்லது சுருக்கிய நிலையில் பதிவு செய்ய விரும்புகிறது. வாழ்வில் புதிரானது எது என்றும், மனித நடவடிக்கைகளில் வேறுபாடானது எது என்பதைக் கண்டுபிடித்து மெஜிகல் ரியலிசத்தை எழுத வேண்டிய சூழலில் எழுத்தாளன் உள்ளான். மனிதர்களுக்கும் சுற்றுச் சூழல்களுக்குமான புதிர்களைக் கண்டுபிடித்து கற்பனைகளுடன் எழுதுவதும் மெஜிகல் ரியலிசத்தில் உள்ளவைதான். மெஜிகல் ரியலிசத்தில் உள்ள முக்கிய சம்பவம் தர்க்கரீதியானதாகவோ உளவியல் அடிப்படையிலோ உள்ளது அன்று. ஒரு மெஜிகல் ரியலிஸ்டு தன்னைச் சுற்றி என்ன நடக்கிறது என்று காப்பி அடிக்கத் தேவையில்லை. அதேசமயம் யதார்த்தத்தை புதிர்வெளிகளூடே கட்டமைத்துக் கொள்கிறான்.

மெஜிகல் ரியலிசம் என்பது நடப்பியலைப் போன்றதல்ல. அது மாயமந்திர கூறுகளையுடைய யதார்த்தத்தை காட்டித் தருவதாகும். 'மார்குவேஸ்' எனும் ஆய்வாளார் சொல்லும் போது நடப்பியல் பிரதிகளைவிட மெஜிகல் ரியலிசப் பிரதிகளே அதிக யதார்த்தமுடையது.

யதார்த்தம் கலந்திருத்தல், உண்மையிலிருந்து உண்மையற்றதாக தளமாற்றம் அடைதல், ஆச்சரியமான கலையாக கால, வெளிகளைக் கலைத்துப் போடுதல், வெகுஜன ரசனைக்கு அப்பாற்பட்டு ஆழகியலுடன் புதுமையைத் தருதல் போன்ற சிறப்பம்சங்களை மெஜிகல் ரியலிசம் கொண்டுள்ளது.

அதீதத்தின் கவித்துவம் என்பதே வகைமாதிரியாக மெஜிகல் ரியலிசப் பிரதிகளில் விரிவான அளவில் விபரிக்கப்பட்டிருக்கிறது. அதீத கற்பனையை நம்பமுடியாத அளவுக்கு உச்சபட்சமாகப் பயன்படுத்துவதும் இதில் உள்ளதாகும். மெஜிகல் ரியலிசம் வாழ்வை ஒரு நோக்காக மகிழ்ச்சியை மட்டுமல்லாது துன்பத்தையும் காண்பிக்கிறது. இதன் விளைவாக வாசகன் இதுவரை காணாத உலகை பார்ப்;பதன் வாயிலாக ஏதோ ஒன்றை இழந்த மனநிலையை அடைகிறான். உண்மையை உருமாற்றி கலை நயமிக்க கற்பனைகளுடன் புத்திசாலித் தனமாக ஆனால் இதுவரை அறியாத விதத்தில் சொல்லுவது முக்கியமாகும்.

மெஜிகல் ரியலிசம் என்பது பொதுவாக அன்றாட யதார்த்தங்களையும், உண்மையற்றவற்றையும் உருமாற்றம் செய்வது என்பதாகும்.

இவ்வாறான அம்சங்களை முதன்மைப்படுத்திய கவிதைகள் டீன்கபூரின் 'திண்ணைக் கவிதைகள்'; தொகுதியில் கிடைக்கின்றன. 'கனவின் துண்டு' என்ற கவிதை மெஜிகல் ரியலிசத்தை சிறப்பாகக் கற்றுத்தருகிறது.

கனவின் துண்டு.

கனவின் துண்டுகளை
இரவின் பாதிக்குள்
புதைத்து விழிப்பதற்குள்

நரகத்து மொழியின் விபரீதம்
இன்னமும் செவிகளை நசுக்கின.

துண்டு துண்டுகளாக
அந்தரத்தில் தொங்கும் என் இளமை
பழுக்கத் தொடங்கிவிட்டது.

ஒரு மயிர்
கோழி கிளறிய என் குப்பைக்குள்
மின்னியது.

நெஞ்சுக்குள் உடைந்த
மலை முகட்டின் பாறை
வேர்விட்ட நிலையிலே

அண்ணார்ந்து பனிப்படரின் வீதியில்
என் கனவை நடக்கவைத்தது ஊன்றுகோல்

கனிந்த மாம்பழத்தின் பக்கம்
அணில் ஆட்கொள்ளவில்லை
இவன் கொக்கையுடன் கனவுகளுக்காக.

ஒரு பாதி இரவுக்குள்
இன்னும் கன் கனவு வாயு கலையாத வயிறு.

கனவின் துண்டுகளை
இரவின் பாதிக்குள்
புதைத்து விழிப்பதற்குள்

நரகத்து மொழியின் விபரீதம்
இன்னமும் செவிகளை நசுக்கின.

அம்ரிதா ஏயெம்மின் குறிப்புரையில் மெஜிகல் ரியலிசம் பற்றிக் குறிப்பிட்டிருப்பது நம்மில் பலருக்கு சரியான விளக்கத்தை தந்திருக்க இயலாது. அதீத வாசிப்பபுப் பழக்கம் தேடுதல் உள்ளவர்களுக்கு சிலவேளை அதன் யதார்த்தம் தெரிந்திருக்கலாம். எம்மைப்போன்ற பலர் மெஜிகல் ரியலிசம் பற்றிய அறிவைப் பெற்றிருப்பது சாத்தியமற்றது என்பதனால் முஜீப் றஹ்மானின் கட்டுரையின் முக்கிய பகுதிகளை கோர்த்து டீன்கபூரின் கவிதைகளுக்கு விளக்கமாகத் தந்திருப்பது பொருத்தமாக இருக்கும் என நம்புகிறேன்.

- ஏ.எம். ஜஃபர் -
வீரகேசரி செப்டம்பர் 2007
**

கவிதை காலத்தையும், அதன் இயல்பையும் கற்றுணர வழி செய்யும் கலை! கலைக்குரிய சகல சௌபாக்கியங்களும் கவிதைக்குண்டு. திண்ணைக் கவிதைகள் என்ற தலைப்பும் இரு வேறு அர்த்தங்களை மேவி நிற்கின்றது.

'திண்ணை' என்ற இணையத்தளத்தில் எழுதிய கவிதைகளைத் திரட்டி ஒரு தொகுப்பாக திண்ணைக் கவிதைகள் என டீன்கபூர் தந்துள்ளார்.

வீட்டின் முன் வராந்தாவிற்கும் திண்ணை என்பர். கிராமத்தின் நிலா முற்றமே இந்த திண்ணைதான். அது கிராமத்து வீட்டின் உயிர்நாடி. இன்ப துன்பங்கள் பகிரப்படும் களம் அது. டீன்கபூரும் அர்த்தம் பொதிந்த இந்த தலைப்பினைத் தேர்ந்தெடுத்திருப்பதும் அவர் மருதமுனை என்ற கிராமத்தினாலோ?

திண்ணைக் கவிதைகள் பல அனுபவங்களைப் பகிர்ந்துகொள்கின்றது. மானுட நேசிப்பு, இழப்பின் துயரம், இருள் கவ்விய சமாதானத்தின் மீதான ஒளிக் கீற்றுக்கள் கவிதையாய்ப் பூத்திருக்கின்றது திண்ணையில்!

டீன்கபூரின் இரண்டாவது கவிதைத் தொகுதி இது. முதல் தொகுதி 'குரோட்டன் அழகி' இரு தொகுதிகளுக்குமிடையே கவிதை வளர்ச்சி பெருமிதமடைகின்றது. கவிதையின் மையமும் விருத்தி கண்டுள்ளது.

கவிதையின் பின்புலத்தில் ஒளி நிழல் விழுந்துள்ளது. தொடக்கத்தில் புரியாமல், முடிவில் ஆச்சரியமும், வியப்பும் மேவ அதிர்ச்சி தரும் ஹைக்கூக்கள் போல, டீன்கபூரின் கவிதைகள் முதற்புள்ளி வாசகரை திணறடிக்கின்றன. கவிதையின் படிமங்களும், நேர்த்தியும் முடிவில் நம்மை வியக்க வைக்கின்றன.

'கூவிய சேவலின் சரிவர முடிவு' பக்:03 கவிதையில் சமகால அரசியல் கேலிக்குட்படுத்தப்படுகின்றது.

வானமே
வானமே
நிலைமையைச் சரிவரத்தான் கூவுகின்றேன்
என்றது சேவல்
நாளை இன்னொரு தேர்தல் நடக்கும்

இதே கனதியை நிகர்த்த பல கவிதைகளை டீன்கபூர் இயல்பாகவே தந்திருக்கின்றார்.

'நீலமாய் ஒரு பாம்பு
சுனாமியால் நிரப்பிய வெளிநாட்டுச் சுரியை
நிரப்பிக் காண்பித்து
தெற்கில் அது சட்டை கழற்றுகிறது
வடக்கையும் கிழக்கையும் என்னில் போர்த்துவேன்
என்று
கூதலைக் காட்டுகிறது...'
சுனாமியின் முடிபிடுங்க வந்திருக்கும்
ஊருக்குள்
மீண்டும் நாதியற்றவர்களைக் கொத்த
எல்லாப் பாம்புகளும்
சுனாமியில் பூசிய கரியுடன் கியூவில்
கலர்ப் பாம்பு கரை ஒதுங்கி (பக்:05)

சுனாமி நாட்டில் ஏற்படுத்திய அகதிகளைவிட, அநீதிகளை நிரைய உருவாக்கியுள்ளது. சுனாமியின் பெயரால் கொழுத்த NGO க்கள், தனி நபர்கள், அரசியல் கட்சிகள் என்ற பட்டியல் நீண்டுகொண்டே போகிறது.

எனினும், சுனாமியால் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் அடிப்படை வாழ்வுரிமை இன்னும் மறுதலிக்கப்பட்ட பூமியாக கிழக்கு மாகாணம் சபிக்கப்பட்டுள்ளது. சுனாமிக்குப் பின் தென்னிலங்கை அரசியல் ஆசிகளால் பூரித்திருக்கும் ஒரு பூமி! இந்த அவலங்களை 'கடலின் அகதி', 'கலர்ப் பாம்பு கரை ஒதுங்கி' போன்ற கவிதைகளில் டீன்கபூர் கேலியுடனும், கேவலுடனும் கவிதைபாடியிருக்கின்றார்.

'.......இங்கு காளான் கொட்டில்களில்
வேட்பாளரின் வருகைக்காக.....'
கடலின் அகதி (பக்:08)

என்ற முடிவு சந்தர்ப்ப அரசியல் வாதிகளின் முகத்தில் செருப்படியாக விழுகிறது.

தான் என்றுமே அனுபவித்திராத அம்சங்களைக் கற்பனையில் பேசவிழைபவன் உண்மையான கவிஞன் அல்ல. காலத்தின் இன்ப துன்பங்களைப் பகிர்ந்துகொள்பவனே நிஜமான கவிஞன். புனைவுகளுக்கப்பால் உணர்வுகளின் மொழி அடர்தியுடன் டீன்கபூரின் கவிதைகள் உவகைகொள்ளும்படி செய்கின்றன.

யுத்தம் மானுடரை திறந்த வெளிச் சந்தைக்குள் சுருக்கிவிட்டது. கருத்துச் சுதந்திரம் உள்ளிட்ட சுதந்திரத்திற்கான மனிதக் கிளர்ச்சிகள் எல்லாவற்றையும் போர் விழுங்கிவிட்டது.

அரச சார்பு படைகளும், போராளிக் குழுக்களில் சிதைந்துபோன அமைப்புக்களும் குறிவைத்துத் தகர்க்கின்ற ஓர் இனமாக முஸ்லிம் தேசம் பந்தாடப்படுகின்றது.

டீன்கபூரின் கவிதை மிக நுட்பமான உணர்வுகளை மொழிக்குள் இறக்கிவைத்து ஆசுவாசப்படுகின்றது.

'குறுக்குக் கோழிக்கு கூந்தலைக் கட்டி
விரட்டவும் பயமாக....
என் வெளி உலகம்
குடியிருக்கம் என் வளவாய்ச் சுருங்கி
நான் இருக்கின்றேன்
கிணற்றுத் தும்பியாகப் படியிறங்கி
என் வளவுப் பாசியில் தங்குகிறேன்.
கிணற்றுத் தும்பி படியிறங்கி (பக்:18)

டீன்கபூரின் கவிதைகளில் ஒரு சிலாகிக்கத்தக்க அம்சம் அவர் பிரயோகிக்கும் எளிய இனிமையான படிமங்கள். கவிதைக்குரிய வித்துவக் காய்ச்சலை இது சற்றுத் தணித்திருக்கிறது. புரிவதற்குக் கடினமான கவிதையின் பிம்பங்களைக்கூட இவர் கையாளும் உவமானம் இலேசாக்கிவிடுகிறது.

காதல், பரவசம், துயரம், ஏக்கம், ஆற்றாமை என்ற உணர்ச்சிக் கதம்பங்களின் தொகுப்பே திண்ணைக் கவிதைகள். இத்தொகுப்பில் 'தென்னையின் வடிவு' என்ற கவிதைமிக ஒய்யாரமாக நிற்கின்றது. கவிதையின் மொழியும் அது பகிர்ந்துகொள்ளும் ஓசையும் நயமும் மனங்கொள்ளும் படிமங்களாகும்.

'காதலி உலரவிட்ட சேலையைப்போல
குருத்தோலை விரிந்து நெஞ்சை நிறைக்கும்
காமம் காற்றோடு ஆடும்
காய்க்கிறது குலைகட்டி
மண்முட்டிகளாய் அதன் உருவம்
எக்குயத்தி தென்னையிலே ஏறினாளோ?' (பக்:36)

வளமான கற்பனை!

எனினும், இக்கவிதை மிக முக்கியமான ஓர் அரசியல் பின்புலத்தையும் பேசுகின்றது. தன் கை விரல்களால் தன் கண்களையே குத்திக்கொண்ட போராளிகளின் காவாலித்தனமான சகோதரப் படுகொலைகள் குறித்த வெஞ்சினத்தை சொல்லாமல் சொல்லி ஓங்கி அறைகிறது.

'....சோக முகத்தோடு ஒரு காகம்
மின் கம்பம் ஒன்றில் தொங்குவதைக் கண்டேன்
எவன் அடித்து வளத்தினானோ?'
(தென்னையின் வடிவு பக்:36)

'நெருப்பு நெருப்பு' என்ற கவிதை இப்படித் துவங்குகிறது.

'இனியும் ஹெலி இந்தப் பக்கம் வரக்கூடாது
யுத்தம் மாவரைக்கத் தொடங்கினாலும். (பக்:37)

டீன்கபூர் சில நல்ல கவிதைகளையும் தந்திருக்கிறார். அம்ரிதா.ஏ.எம். தனது கருத்துரையில் குறிப்பிடுவது போல 'சில கவிதைகளுக்குள் இருண்மை காரணமாக முதல் வாசிப்பில் நுழைவது ஓரளவு கடினமானதாகவே உள்ளது. ஆனால் டீன்கபூர் அந்த இருண்மையைக் களைவதற்கான சிறு ஒளியையாவது தனது கவிதைகளின் ஒரு மூலையில் வைத்திருக்கின்றார்' என்பது மிகப்பொருத்தமான வார்த்தைகள்.

டீன்கபூரின் கவிதைகளில் வறுமை அழகு சேர்ப்பது போல் எளிமையும் துருத்தி நிற்கிறது. கவிதைகளை ஊறப்போட்டு மீள் வாசிக்காத குறை ஆங்காங்கே கருகருவென்ற அடர்ந்த மயிர்களுக்கிடையே தலைகாட்டும் நரையைப்பொல் பளிச்செனத் தெரிகிறது.

'கனவின் துண்டு' கவிதையின் சிக்கல்களையும் புரிதலற்ற உணர்வினையும் அவரின் படிம மிகைப்பிற்கோர் உதாரணம் கூறலாம்.

இணையத் தளங்களைக் குறிவைத்து எழுதுவதன் மூலம் சில கவிதைகள் நெகிழ்ச்சியாக வந்திருக்கின்றன. நையாண்டியும், ஆவேசமும்கூட சில கவிதைகளில் தொக்கி நிற்கின்றன.

சுனாமி அள்ளிப்போன திண்ணையில் குந்திக்கொண்டு டீன்கபூர் கவிதை பாடியிருப்பதை ஓர்மம் என்றுதான் சொல்லவேண்டும்.

- ஓட்டமாவடி அறபாத் -
எங்கள் தேசம் - ஜூன் - 2007
**

கவிஞர் டீன்கபூர் 'திண்ணை' இணையச் சஞ்சிகையில் வெளியான தனது கவிதைகளை 'திண்ணைக் கவிதைகள்' என்னும் இத்தொகுப்பின் மூலம் பதிவு செய்திருக்கின்றார்.

இவருடைய கவிதைகள் யதார்த்தத்தை உணர்வுகள், உத்திகள், உவமைகள், படிமங்கள் என பல கலவைகள் சேர்த்து கலக்கப்பட்ட இறுக்கமான கலவைத் திண்மத்தில் செதுக்கப்பட்டு உயிர்பெற்ற சிற்பங்களாகக் காணப்படுகின்றன.

பெரும்பாலான இவரின் கவிதைகள் அழகாக அரசியல் பேசுகின்றன. 'கலர்ப் பாம்பு கரை ஒதுங்கி' என்னும் கவிதை ஊடாக அழகாக அரசியல் கட்சிகளினது நிலையை விளக்குகிறார். சுனாமியைக் காரணம்காட்டி வேடம்போடுபவர்களின் முகத்திரையைக் கிழிக்கும் வரிகள் இவை.

'சுனாமியின் முடிபிடுங்க வந்திறங்கும்
சுனாமியின் நகம் பிடுங்க வந்திறங்கும்
ஊருக்குள் மீண்டும் நாதியற்றவர்களைக்கொத்த
எல்லா வர்ணப் பாம்புகளும்
சுனாமி பூசிய கரியுடன் கியூவில்.....
ஜனநாயகம் மணத்த தேங்காய்ப்பூ..... என்றும்,

'கடலின் அகதி' என்னும் கவிதையில்
'யுத்தம் சப்பிப்போட்ட மிச்சங்களை
ஆலைமென்று விழுங்கியதால்
பசி அடங்கிய கதையாகியது.
உறையுள்ளின் கதை ஊரைமேய்கிறது.
நாளை யுத்தம் குரங்காய்ப் பாயுமா?
நாளை சுனாமி அலையாய்ச் சீறுமா?
இங்கு காளான் கொட்டில்களில்
வேட்பாளர்களின் வருகைக்காக....

சுனாமியைப் பயன்படுத்தி அரசியல் இலாபம் தேடும் அரசியல் வாதிகளை கவிஞர் பல இடங்களில் சாடி இருக்கிறார். இக்கவிதையில் 'காளான் கொட்டில்கள் என அகதிகளின் கூடாரங்களை' வர்ணித்திருப்பது கவனத்தில் கொள்ளத்தக்கது.

'நெருப்பினில் வடித்து' என்னும் கவிதையில்
'முழு சந்தோசத்தைப் பூமிக்குள்
அனுப்பி மண்புழுக்களிடம் விசாரிக்க
ஒரு ஆணைக்குழுவை நியமிக்க வேண்டும்.
ஒரு எல்லைக்கப்பாலேனும்
வட்டமேசை போட்டு அழ
குளிர்கின்ற நாட்டுக்குள் என் கூதல் விறைக்கிறது....

என்னும் வரிகள் மனதைத்தொடுகிறது. கவிகளின் இடையே நகைச்சுவை, எள்ளல், என்பன தலைதூக்கி நிற்பதும் அவரின் கவிதைகளுக்குச் சிறப்பைச் சேர்க்கிறது. இந்நூலிலிருந்து பல கவிதைகளினூடாக அவரின் திறமைகளை எடுத்துக்கூறலாம். இவருடைய கவிதைகளினூடாக இவரிடம் பரந்துபட்ட ஒரு சமுதாயப் பார்வையும் 'மானிடக்' கொள்கையும் காணப்படுவதை அவதானிக்க முடிகிறது.

திண்ணைக் கவிதைகள் அரசியல் அகதி வாழ்வு, அரசியல்வாதிகளின் போக்குகள், போலித்தனங்கள், சுனாமி, யுத்த அவலங்கள், சமாதானத்திற்கான ஏக்கங்கள் என பலவற்றைப்பேசி நிற்கின்றன.

கே.எஸ்.கொழும்பு-15
தினக்குரல் 24 ஜூன் 2007
**